Eylül...

    Ne ölesiye tutkulu, ne erişilmez umutlarla dolu... Kimi gün sessiz sakin, kimi gün alabildiğine duygulu.

       Seviyorum seni Eylül, her seferinde daha coşkulu...

       Bambaşka bir tat var sende... Bazen burukluk, bazen neşe buluyorum o ince hüznünde.

       Seviyorum seni Eylül, bana acı versen de...

      Yorgun gönüllere sunduğun, çılgın hayaller değil... Belki biraz teselli, sıcacık bir dost eli...

      Seviyorum seni Eylül, içim bir duygu seli...

     Güneşinde sevinç var, gecende bazen hüzün... Benim için sevgiyle, ümitle örülüsün.

     Biliyorum, sen daha pek çok müjdelerle yüklüsün...

     Sen benim doğduğum ay, sevdiğim ay Eylül'sün...      

Canan Tan 

     Canan Tan'ın Eroinle Dans kitabını ne zaman okumuştum hatırlamıyorum ama kitabın içindeki şiirleri bir deftere not almıştım. Her Eylül ayının başında bu şiir aklıma gelir, bir yerde paylaşma isteği uyanırdı içimde. Bu sene ise artık bir blogum olduğu için burada seve seve paylaştım. Herkese mutlu sonbaharlar, keyifli okumalar dilerim. (:

Zeyrik