Keyifli hafta sonları herkese!
Daha bir önceki yazımda kitap yorumu yapmış olmama ve okuduğum kitabı bir türlü bitiremediğimden yakınmama rağmen yine yepyeni bir kitap yorumuyla karşınızdayım. Bu kitabı bir solukta okudum. Hatta öyle bir okudum ki, her bulduğum fırsatta elimden bırakmadım.
Uçurtma Avcısı'nı duymayan kalmamıştır herhalde. Ben de ilk çıktığı zamandan beri farkındayım. Fakat bit türlü elime almak istememiştim. Duyduğum milyonlarca olumlu yoruma rağmen nedense yanaşmıyordum kitaba. Taa ki 3 gün öncesine kadar. (:
Aslında bu kitap bizde yaklaşık 2-3 yıldır var. Babam almış, okumuştu ve akabinde yazara ait diğer kitapları... Mutlaka okumam gerektiğinden bahsedip duruyordu. Sonunda aldım elime. Kitap hakkında ilk söylemem gereken şey ise; bu zamana kadar neden okumadım? Nasıl okumam!
İçeriğini artık bilmeyen yoktur. Sanırım okumayan da kalmamıştır belki, emin değilim. Ama okumayan varsa, mutlaka koşup almalı ve okumalı. Çok acıklı bir roman. Kabil'de monarşi yıllarında beraber büyüyen ama aralarında çok fark olan iki çocuğun hikayesi.. Okurken sürekli gözlerim doldu ve ağlamamak için kendimi tuttuğum zamanlar oldu. Biraz canımı da sıkmadı diyemem. Ama elimden düşüremedim. Bu kitabın yorumunu yapmakta biraz geciktim. Ama yine de bahsetmeden geçmek istemedim. Tek kelimeyle, Muhteşem!
Uçurtma Avcısı'nı okumayan kaldıysa, kalmamalı. Herkes okumalı. İki senedir okuduğum en güzel kitap diyebilirim.
Yazarın elimde iki kitabı daha mevcut. Yanılmıyorsam toplamda üç kitabı var ve sırayla onları da okuyacağım. Bakalım aynı tadı verecekler mi?
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder